Księżyc

W tym dziale będę zamieszczał zdjęcia Srebrnego Globu. Postaram się przedstawić najciekawsze miejsca z katalogu Lunar

Pierwsze zdjęcia Księżyca
Księżyc w kolorze
Mozaika Księżyca
Lot nad Księżycem cz. I
Lot nad Księżycem cz. II
Super Księżyc 10.08.2014

FAZY KSIĘŻYCA
Księżyc 2 dni po nowiu (światło popielate)
Księżyc 4 dni po nowiu (światło popielate)
Księżyc 5 dni po nowiu
Księżyc 8 dni po nowiu
Księżyc 9 dni po nowiu
Księżyc 11 dni po nowiu (mozaika)
Księżyc 16 dni po nowiu
Księżyc 18 dni po nowiu

KSIĘŻYCOWY KRAJOBRAZ
Copernicus - L5
Theophilus, Cyrillus, Catharina - L8
Clavius - L9
Aristarchus - L11
Gassendi - L13
Shroter's Valley - L17
Alpine Valley - L19
Aristarchus Plateau - L22
Archimedes - L27
Mersenius - L44
Maurolycus, Baco - L45, L55
Hadley Rille - L66
Copernicus H - L74
Prinz Rilles - L86

  Księżyc (łac. Luna) – jedyny naturalny satelita Ziemi. Przypuszcza się że powstał około 4,5 miliarda lat temu, czyli jakieś 30-50 milionów lat po uformowaniu się Układu Słonecznego. Odległość od Ziemi w perygeum wynosi 363 104 km a w apogeum 405 696 km.  Średnica Księżyca wynosi 3474 km, a masa 7347673 x 10^22 kg co czyni go piątym co do wielkości księżycem Układu Słonecznego. Przyspieszenie grawitacyjne na jego powierzchni jest 6 razy mniejsze niż na Ziemi. Na pełny obieg wokół Ziemi, Księżyc potrzebuje 27,3 dnia (tzw. miesiąc syderyczny), a zmiany w geometrii układu Ziemia-Księżyc-Słońce powodują występowanie  faz Księżyca powtarzających się w cyklu 29,5 – dniowym. Wyróżnia się 4 główne fazy: 

Nów – obszar zwrócony do Ziemi nie jest oświetlony
Pierwsza kwadra – Księżyc przyjmuje kształt litery D (Dopełniający, Dąży do pełni)
Pełnia – jest oświetlony cały obszar zwrócony do Ziemi
Ostatnia kwadra – Księżyc przyjmuje kształt litery C (Cofa się, Chudnie)

    Księżyc znajduje się w synchronicznej rotacji co oznacza że przez cały czas z Ziemi widoczna jest tylko jedna jego strona. Mimo to obserwuje się niewielkie odchylenia Księżyca (tzw. libracje), które pozwalają na obserwowanie z Ziemi około 59% jego powierzchni.  Ponieważ raczej nigdy nie uda mi się sfotografować tej strony, dlatego zamieszczam zdjęcie zrobione przez NASA.


   Księżyc posiada bardzo zróżnicowaną powierzchnię. Ciemne obszary, które widać gołym okiem nazywane są morzami księżycowymi. Są to obszary zestalonej magmy, niemal wyłącznie znajdujące się po widocznej stronie Księżyca. Największe z nich to Ocean Burz. Jaśniejsze obszary Księżyca nazywane są wyżynami lub górami. Powstały one w wyniku zderzeń kosmicznych. Najwyższy punkt położony na widocznej stronie to Góra Huygens 5,5km leżąca w paśmie Gór Apenninus.

   Na powierzchni Księżyca widać wyraźne ślady licznych uderzeń odłamkami skalnymi. Są to kratery uderzeniowe powstałe w wyniku zderzenia asteroidy lub komety z powierzchnią ciała niebieskiego. Na Księżycu znajduje się około pół miliona kraterów o średnicy powyżej kilometra. Największy z kraterów, uznawany także za jeden z największych w całym Układzie Słonecznym jest Biegun Południowy – Aitken. Znajduje się on na niewidocznej stronie, jego średnica wynosi 2240 km, a głębokość  13km. Na widocznej stronie największy jest krater Imbrium o średnic y 1160 km i głębokości 2,9 km.

   Księżyc to póki co jedyne ciało niebieskie na które podróżowali ludzie. Pierwsze lądowanie człowieka (misja Apollo 11) na Księżycu nastąpiło 20 lipca 1969 roku o godzinie 20:17:40 w miejscu 0°40′26.69″N i 23°28′22.69″E. Pierwszą osobą, która postawiła na Księżycu stopę był (tak mówi większość) Neil Armstrong, zrobił to 21 lipca 1969 roku o godz. 2:56 UTC.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz